ÖZ Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin ders-boş zaman çatışmalarının mutluluk üzerindeki rolünü belirlemektir. Çalışma grubunu Kastamonu, Adnan Menderes, Mersin ve Siirt üniversitelerinden 277 kadın ve 323 erkek olmak üzere toplam 600 katılımcı oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formunun yanı sıra, Tsaur & Tang (2012) tarafından geliştirilmiş ve Işık & Demirel (2018) tarafından Türk Kültürüne uyarlanmış “Ders-Boş Zaman Çatışması Ölçeği” ile Hills & Argyle, (2002) tarafından geliştirilen ve Doğan ve Çötok (2016) tarafından Türk Kültürüne uyarlanmış “Oxford Mutluluk Ölçeği Kısa Formu-OMÖ-K” kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde betimleyici istatistik (frekans, yüzde, ortalama, standart sapma) ve yapısal eşitlik modellemesi kullanılmıştır. Araştırmanın bulgularına göre, dersin boş zamanla çatışması (gerilim) ve boş zamanın dersle çatışması (gerilim) mutluluğu etkilememektedir(p>0,05). Dersin boş zamanla çatışması (zamansal) mutluluğu azaltmaktadır(ß=-0,022). Dersin boş zamanla çatışması (zamansal)ndaki bir standart birimlik artış mutlulukta -0,022 standart birimlik bir azalışa neden olmaktadır. Dersin boş zamanla çatışması (yoğunluk) mutluluğu azaltmaktadır(ß=-0,072). Dersin boş zamanla çatışması (yoğunluk) ndaki bir standart birimlik artış mutlulukta -0,072 standart birimlik bir azalışa neden olmaktadır. Boş zamanın dersle çatışması (yoğunluk) mutluluğu azaltmaktadır(ß=-0,190). Boş zamanın dersle çatışması (yoğunluk) ndaki bir standart birimlik artış mutlulukta -0,190 standart birimlik bir azalışa neden olmaktadır. Ders-boş zaman çatışmasının mutluluk üzerinde açıklayıcılık varyans değeri R2=%7,3 olarak bulunmuştur. Sonuç olarak, ders-boş zaman çatışmasının mutluluğu etkilediği söylenebilir.

Üniversite öğrencileri, Ders-boş zaman çatışması, mutluluk