Fiziksel aktiviteler çocukların gelişim sürecinde oldukça etkili faaliyetlerdir. Bu faaliyetler çocukların fiziksel gelişimine katkısının yanında sosyalleşme, öz güven kazanımı, iletişim  gibi özelliklerinin gelişiminde de önemli rol oynamaktadır. Bu bağlamda çocukların fiziksel aktivitelere yönlendirilmesi önem arz etmektedir. Diğer yandan çocukların teknolojik aletleri sıklıkla kullanması fiziksel aktiviteye katılımı azaltmaktadır. Nitekim bu süreçte eğitimin rolü de oldukça önem taşımaktadır. Dolayısıyla bu çalışmada ortaokulda öğrenim gören öğrencilerin fiziksel aktiviteye katılım motivasyonlarının incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırmada, mevcut durumu tespit etmek amaçlandığı için betimsel araştırma deseninin bir çeşidi olan tarama araştırma modeli kullanılmıştır. Çalışmanın evrenini ortaokulda öğrenim gören öğrenciler oluşturmakta olup, örneklem grubu Samsun ilinde ortaokulda öğrenim gören 233 öğrenci kapsamındadır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu ve Tekkurşun Demir ve Cicioğlu (2018) tarafından geliştirilen Fiziksel Aktiviteye Katılım Motivasyonu Ölçeği (FAKMÖ) kullanılmıştır. Tüm istatistiksel hesaplamalar SPSS 22.0 V istatistik paket programda yapılmıştır. Araştırmada kadın ve erkek ortaokul öğrencilerinin fiziksel aktiviteye katılım motivasyon düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık tespit edilememiştir. Diğer taraftan okul dışı sportif faaliyetlere katılım, gelir durumu, sınıf, sporla ilgilenme durumu, branş değişkeni açısından anlamlı bir farklılık olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Son olarak öğrencilerin yaşı ile fiziksel aktiviteye katılım motivasyon düzeyleri arasında zayıf ancak anlamlı pozitif ilişki olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak özellikle gelişim sürecindeki çocukların fiziksel aktiviteye katılım motivasyonlarının arttırılması amacıyla okul kurumları, yerel yönetimler, MEB ve ailelerin iş birliği içerisinde hareket etmesi önem arz etmektedir.

Eğitim, fiziksel aktivite, motivasyon, spor