Spor bilimleri öğrenim görmekte olan öğrencilerinin öğrenmeye yönelik epistemolojik inançları ve öğrenme stillerinin incelenmesi amacı ile gerçekleştirilen bu çalışma nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeli ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya farklı üniversitelerin spor bilimleri fakülteleri, beden eğitimi ve spor yüksek okulları ve beden eğitimi spor bölümlerinde öğrenimlerine devam eden öğrenciler arasından basit rastgele örneklem belirleme yöntemi ile belirlenen 512 spor bilimleri öğrencisi katılmıştır. Çalışmada veri toplama amacı ile spor bilimleri öğrencilerinin öğrenmeye yönelik epistemolojik inançlarını belirmek için Kutluca, Soysal ve Radmard (2018) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan “Öğrenmeye Yönelik Epistemolojik İnançlar Ölçeği” (ÖYEİÖ) ile sahip oldukları öğrenme stillerini belirmek için Aşkar ve Akkoyunlu (1993) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan “Kolb Öğrenme Stilleri Envanteri” (KÖSE) kullanılmıştır. Çalışmada verilerin analizinde bağımsız örneklemler T-Testi, tek yönlü varyans analizi (One-Way ANOVA), Ki-Kare testi kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre spor bilimleri öğrencilerinin cinsiyet, yaş, sınıf düzeyi, öğrenim görülen bölüm, spor branşı, akademik başarı düzeyi ve mezun olunan lise türü değişkenlerinin öğrenmeye yönelik epistemolojik inançlarında farklılaşmaya neden olmaktadır. Spor bilimleri öğrencilerinin düşünme stilleri incelendiğinde en fazla “değiştiren” öğrenme stiline sahip oldukları tespit edilmiştir. Öğrencilerin daha sonra sırasıyla “özümseyen”, “yerleştiren” ve “ayrıştıran” öğrenme stillerine sahip oldukları görülmüştür. Öğrencilerin öğrenme stillerinde cinsiyet, sınıf düzeyi, spor branşı ve mezun olunan lise türü değişkenleri anlamlı farklılığa neden olmazken, yaş, öğrenim görülen bölüm ve akademik başarı düzeyi değişkenlerinin öğrenme stillerinde anlamlı farklılığa neden olduğu görülmüştür.

Spor bilimleri, öğrenci, öğrenmeye yönelik epistemolojik inanç, öğrenme stil.