THE ONLINE SELF-REGULATION AND MULTIDIMENSIONAL PERCEIVED SOCIAL SUPPORT AS PREDICTIVES OF ATTITUDE TO USE OF DISTANCE EDUCATION ENVIRONMENTS IN TURKISH LANGUAGE TEACHING STUDENTS

TÜRKÇE ÖĞRETMENLİĞİ ÖĞRENCİLERİNDE UZAKTAN EĞİTİM ORTAMLARININ KULLANIMINA İLİŞKİN TUTUMUN YORDAYICILARI OLARAK ÇEVRİM İÇİ ÖZ DÜZENLEME VE ÇOK BOYUTLU ALGILANAN SOSYAL DESTEK

THE ONLINE SELF-REGULATION AND MULTIDIMENSIONAL PERCEIVED SOCIAL SUPPORT AS PREDICTIVES OF ATTITUDE TO USE OF DISTANCE EDUCATION ENVIRONMENTS IN TURKISH LANGUAGE TEACHING STUDENTS

 
Author : BEHİCE VARIŞOĞLU  , Enes ÇİNPOLAT  
Type :
Printing Year : 2022
Number : 18
Page : 986-1017
DOI Number: :
Cite : BEHİCE VARIŞOĞLU , Enes ÇİNPOLAT, (2022). THE ONLINE SELF-REGULATION AND MULTIDIMENSIONAL PERCEIVED SOCIAL SUPPORT AS PREDICTIVES OF ATTITUDE TO USE OF DISTANCE EDUCATION ENVIRONMENTS IN TURKISH LANGUAGE TEACHING STUDENTS. International Journal of Education Technology and Scientific Researches, 18, p. 986-1017. Doi: 10.35826/ijetsar.474.
    


Summary

Self-regulation is the ability of students to manage their academic skills through their mental skills. Self-regulation is a process of self-direction and self-management rather than a skill or performance. Social support helps to alleviate the effects of negative or stressful life experiences by directly affecting the well-being and mood of individuals. The perception of social support is effective in reducing the effects of the epidemic disease process. In this context, it may be important to determine to what extent online self-regulation skills and perceived multidimensional social support predict the attitude towards the use of distance education environments during the pandemic process, and to reveal the relationship of the concepts. In this study, it was aimed to examine the relationships between the online self-regulation skills of university students studying in the Turkish language teaching department, their social support they perceive as multidimensional, and their attitudes towards the use of distance education environments during the COVID-19 pandemic process. This study was carried out with the relational research design, which is one of the quantitative research designs. The data of the study was selected by snowball sampling technique and 206 Turkish language teaching students participated in the research. Turkish Online Self-Regulation Scale, Multidimensional Perceived Social Support Scale, and Attitude Scale Regarding the Use of Distance Education Environments during the COVID-19 Pandemic Process were used as data collection tools in the study. Considering the epidemic process, it was deemed appropriate to collect the data with Google Forms. Analyzes were made using Jamovi statistical software. Turkish language teaching students' online self-regulation skills, multidimensional perceived social support, and attitudes towards the use of distance education environments do not differ significantly according to gender and grade level. Significant positive relationships were found between students' online self-regulation skills, multidimensional perceived social support, and attitudes towards the use of distance education environments. Online self-regulation skills and multidimensional perceived social support are explained as significant predictors of the attitude towards the use of distance education environments, accounting for 37% of the total variance.



Keywords

Turkish language teaching, self-regulation, social support, distance education, attitude.



Abstract

Öz düzenleme öğrencilerin zihinsel becerileri aracılığıyla akademik becerilerini yönetebilmesidir. Öz düzenleme bir yetenek veya performans olmaktan çok bir öz yönelim ve öz yönetim sürecidir. Sosyal destek, bireyin doğrudan iyi olma halini ve ruh halini etkileyerek onların olumsuz ya da stresli yaşam deneyimlerinin etkilerini hafifletmeye yardımcı olmaktır. Sosyal destek algısı yaşanan salgın hastalık sürecinin etkilerinin azaltılmasında etkili bir durumdur. Bu bağlamda çevrim içi öz düzenleme becerileri ve çok boyutlu algılanan sosyal desteğin, pandemi sürecinde uzaktan eğitim ortamlarının kullanımına ilişkin tutumu ne düzeyde yordadığını tespit etmek ve kavramların ilişkisini ortaya koymak önemli olabilir. Bu araştırmada üniversite Türkçe öğretmenliği öğrencilerinin çevrim içi öz düzenleme becerileri, çok boyutlu algıladıkları sosyal destekleri ve pandemi sürecinde uzaktan eğitim ortamlarının kullanımına ilişkin tutumları arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışma, nicel araştırma desenlerinden biri olan ilişkisel araştırma deseni ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın verileri kartopu örnekleme tekniği ile seçilmiş ve araştırmaya 206 Türkçe öğretmenliği öğrencisi katılmıştır. Araştırmada veri toplama araçları olarak “Türkçe Çevrimiçi Öz Düzenleme Ölçeği”, “Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği”, “Pandemi Sürecinde Uzaktan Eğitim Ortamlarının Kullanımına İlişkin Tutum Ölçeği” kullanılmıştır. Yaşanan salgın süreci göz önünde tutularak verilerin Google Forms ile toplanması uygun görülmüştür. Analizler, jamovi bilgisayar programları kullanılarak yapılmıştır. Türkçe öğretmenliği öğrencilerinin çevrim içi öz düzenleme becerileri, çok boyutlu algıladıkları sosyal destek, uzaktan eğitim ortamlarının kullanımına ilişkin tutumları cinsiyet ve sınıf düzeyine göre anlamlı farklılık göstermemektedir. Öğrencilerin, çevrim içi öz düzenleme becerileri, çok boyutlu algıladıkları sosyal destek, uzaktan eğitim ortamlarının kullanımına ilişkin tutumları arasında anlamlı pozitif ilişkiler tespit edilmiştir. Çevrim içi öz düzenleme becerileri ve çok boyutlu algılanan sosyal destek, uzaktan eğitim ortamlarının kullanımına ilişkin tutumun anlamlı yordayıcıları olarak toplam varyansın %37’si açıklanmaktadır.



Keywords

Türkçe öğretmenliği, öz düzenleme, sosyal destek, uzaktan eğitim, tutum.