There is a close two-way relationship between language and culture and this symbiotic relationship shows that culture has an indispensable place in language teaching. In addition, in our world, which is described as a global village, with the great developments in information, communication and transportation technologies, it has become a normal situation for individuals with different cultural backgrounds to come together and communicate for different reasons, and this reality has turned intercultural communication into a skill that needs to be acquired. This study aims to examine the intercultural communicative competence (ICC) and cultural components (CC) perspectives of pre-service teachers of English language studying at the first year and fourth year in a Turkish university setting during the 2014-2015 academic year spring term and looking for any difference between the test scores and variables of grade, gender, and GPA (Grade Point Average). The required data were collected from 85 participants with the ICC Questionnaire (Mirzaei & Forouzandeh, 2013) and the Inventory of CC (Razı, 2012). The results indicated that participants performed high scores in the ICC questionnaire and CC inventory. Moreover, t-test results indicated that there was a significant difference between different genders and GPA groups and no significant difference between participants in the first year and fourth year of the university. According to the correlation results, high and moderate positive correlations were found between ICC, its components, and CC scores of pre-service teachers of English language. It can be concluded that the participants had high level of ICC and CC as well as ICC and CC scores differed regarding the gender and GPA variables, and ICC levels and CC levels had a positive correlation.

Intercultural communication, culture, pre-service teacher of English language.

Dil ve kültür arasında iki yönlü yakın bir ilişki vardır ve bu simbiyotik ilişki kültürün dil öğretiminde vazgeçilmez bir yere sahip olduğunu göstermektedir. Ayrıca küresel bir köy olarak nitelendirilen dünyamızda bilgi, iletişim ve ulaşım teknolojilerindeki büyük gelişmelerle birlikte farklı kültürel geçmişlere sahip bireylerin farklı nedenlerle bir araya gelerek iletişim kurmaları normal bir durum haline gelmiş ve bu gerçeklik kültürlerarası iletişimi kazanılması gereken bir beceri haline getirmiştir. Bu çalışmanın amacı, 2014-2015 akademik yılı bahar döneminde bir Türk üniversitesinde birinci ve dördüncü sınıfta öğrenim gören İngilizce öğretmen adaylarının kültürlerarası iletişimsel yetkinlik (ICC) ve kültürel bileşenlere (CC) bakış açılarını incelemek ve test puanları ile sınıf, cinsiyet ve genel not ortalaması (GNO) değişkenleri arasında herhangi bir fark olup olmadığını araştırmaktır. Gerekli veriler 85 katılımcıdan ICC Anketi (Mirzaei & Forouzandeh, 2013) ve CC Envanteri (Razı, 2012) ile toplanmıştır. Sonuçlar, katılımcıların ICC anketinde ve CC envanterinde yüksek puanlar aldıklarını göstermiştir. Ayrıca, t-testi sonuçları, farklı cinsiyetler ve not ortalaması grupları arasında anlamlı bir fark olduğunu ve üniversitenin birinci ve dördüncü sınıflarındaki katılımcılar arasında anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir. Korelasyon sonuçlarına göre, İngilizce öğretmen adaylarının ICC ve bileşenleri ile CC puanları arasında yüksek ve orta düzeyde pozitif korelasyonlar bulunmuştur. Katılımcıların yüksek düzeyde ICC ve CC'ye sahip oldukları, ICC ve CC puanlarının cinsiyet ve not ortalaması değişkenlerine göre farklılaştığı ve ICC düzeyleri ile CC düzeyleri arasında pozitif bir korelasyon olduğu sonucuna varılabilir.

Kültürlerarası iletişim, kültür, İngilizce öğretmen adayları.