This study aimed to examine the relationship between perceived self-regulation skills and digital addiction levels among primary and secondary school students. A quantitative research method was employed using a correlational survey design. The sample consisted of 366 students enrolled in the 4th grade of primary school and the 5th, 6th, 7th, and 8th grades of secondary school during the 2023-2024 academic year. The sample was selected through a simple random sampling method. Data collection instruments included the "Digital Addiction Scale for Children," adapted into Turkish by Domlu (2022), and the "Perceived Self-Regulation Scale," developed by Arslan and Gelişli (2015) to measure perceived self-regulation skills. Data were analyzed using SPSS 26 software, employing descriptive statistics such as arithmetic mean and standard deviation, as well as inferential tests including independent samples t-tests, one-way ANOVA, and Post Hoc LSD tests. In an era where digital addiction is increasingly prevalent, this study revealed that students' self-regulation skills and digital addiction levels significantly differed by gender and grade level. Female students demonstrated significantly higher self-regulation skills, whereas male students had higher digital addiction levels. A significant negative correlation was found between self-regulation and digital addiction. Moreover, self-regulation was identified as a significant predictor of digital addiction, with digital addiction explaining 6% of the total variance in self-regulation skills. Digital addiction poses a serious threat to students' academic performance, social relationships, and psychological well-being. In this context, self-regulation skills are considered a crucial tool for mitigating the adverse effects of digital addiction. Based on these findings, it is recommended that educational programs be implemented to develop children's self-regulation skills from an early age. Furthermore, addressing digital addiction and promoting self-regulation should be approached holistically.

Perceived self-regulation, digital addiction, primary school students

Bu araştırmada, ilköğretim öğrencilerinin algılanan öz düzenleme becerileri ile dijital bağımlılık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Nicel araştırma yöntemi kapsamında, ilişkisel tarama deseni kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini, 2023-2024 eğitim-öğretim yılında ilkokul 4. sınıf ve ortaokul 5., 6., 7. ve 8. sınıfta öğrenim gören 366 öğrenci oluşturmuştur. Örneklem, basit seçkisiz örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Veri toplama aracı olarak Domlu (2022) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Çocuklar için Dijital Bağımlılık Ölçeği” ve algılanan öz düzenleme becerilerini ölçmek amacıyla Arslan ve Gelişli (2015) tarafından geliştirilen “Algılanan Öz-Düzenleme Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler, SPSS 26 programında aritmetik ortalama, standart sapma, bağımsız örneklemler t-testi, tek faktörlü ANOVA ve Post Hoc LSD testiyle analiz edilmiştir. Dijital bağımlılığın giderek arttığı bir çağda, öğrencilerin öz düzenleme becerilerinin dijital bağımlılık düzeyleri üzerindeki etkisini ve bu iki değişken arasındaki potansiyel ilişkiyi ortaya koymayı hedefleyen bu araştırmanın sonuçları, öz düzenleme ve dijital bağımlılık düzeylerinin cinsiyet ve sınıf düzeyine göre anlamlı farklılıklar gösterdiğini ortaya koymuştur. Kız öğrencilerin öz düzenleme becerilerinde anlamlı şekilde daha yüksek puanlara sahip olduğu, erkek öğrencilerin ise dijital bağımlılık düzeylerinde daha yüksek puan aldığı belirlenmiştir. Öz düzenleme ile dijital bağımlılık arasında negatif yönlü anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Öz düzenlemenin, dijital bağımlılık düzeylerinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu ve dijital bağımlılığın, öz düzenleme becerilerindeki toplam varyansın %6’sını açıkladığı görülmüştür. Dijital bağımlılık, öğrencilerin akademik başarılarını, sosyal ilişkilerini ve psikolojik iyi oluşlarını olumsuz etkileyebilecek ciddi bir sorundur. Bu bağlamda, öz düzenleme becerileri, dijital bağımlılığın etkilerini azaltmada önemli bir araç olarak değerlendirilmektedir. Bu bulgular doğrultusunda, çocuklara erken yaşlardan itibaren öz düzenleme becerilerini geliştirmeye yönelik eğitimlerin verilmesi önerilmektedir. Ayrıca, dijital bağımlılığın azaltılması ve öz düzenlemenin geliştirilmesine bütüncül yaklaşılmalıdır.  

Algılanan öz düzenleme, dijital bağımlılık, ilköğretim öğrencileri